W sercu Katowic, na tle malowniczego rynku, znajduje się wyjątkowe miejsce spotkań miłośników sztuki teatralnej – Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego. Wzniesiony w 1907 roku, ten neoklasycystyczny budynek zaprojektowany przez Carla Moritza, stał się domem dla niezliczonych przedstawień o różnorodnej tematyce i formie.
Jako największa scena dramatyczna na Górnym Śląsku, Teatr Śląski zdobył uznanie dzięki bogatemu repertuarowi obejmującemu zarówno klasykę, jak i współczesne dzieła. Jego cztery sceny (Duża, Kameralna, Malarnia i Galeria) prezentują najważniejsze osiągnięcia polskiej i światowej literatury, będąc jednocześnie ważnym miejscem promocji tożsamości regionalnej.
Warto podkreślić, że na scenie Teatru Śląskiego odbywały się prapremiery dramatów napisanych w dialekcie śląskim oraz adaptacje dzieł, które mają szczególny wpływ na kulturę Górnego Śląska. Przykładem takiego przedstawienia jest Polterabend Stanisława Mutza czy Czarny ogród Małgorzaty Szejnert.
Nie sposób również nie wspomnieć o historii tego miejsca, które było świadkiem zarówno burzliwych czasów, jak i zmiany granic. Początkowo funkcjonował jako teatr niemiecki, by po 1922 roku zyskać status Teatru Polskiego. Ta zmiana przebiegła jednak nie bez przeszkód – zarówno w kwestii budynku, który wielokrotnie był przebudowywany, jak i w walce o serca widzów.
W Teatrze Wyspiańskiego w Katowicach można było oglądać największe gwiazdy polskiej sceny, takie jak Tadeusz Łomnicki, Irena Kwiatkowska, Gustaw Holoubek czy Krystyna Feldman. W różnych okresach swojej historii teatr przyjmował różnorodne kierunki, od koncepcji teatru dla mas, po bardziej eksperymentalne i awangardowe podejście.
Dziś, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach to miejsce, gdzie każdy miłośnik sztuki teatralnej może poczuć magię kultury i tożsamości Górnego Śląska. Zarówno mieszkańcy, jak i turyści chętnie uczestniczą w licznych przedstawieniach i wydarzeniach artystycznych.
W początku XXI wieku, teatr przeszedł kolejną metamorfozę pod kierownictwem nowego dyrektora, Grzegorza Wiśniewskiego (2003-2014). Jego ambitne plany przyniosły odświeżenie wizerunku i działalności Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego. Wiśniewski zaangażował młodych i zdolnych reżyserów oraz dramaturgów, eksplorujących nowe formy artystyczne i teatralne. Ten okres przyniósł teatrowi wiele sukcesów, zarówno na scenie krajowej, jak i międzynarodowej.
Podczas kadencji dyrektora Jerzego Gorzelika (2014-2020), teatr kontynuował poszukiwania artystyczne, jednocześnie zwiększając swoje znaczenie jako ważna instytucja kulturalna w regionie. Współpraca z innymi teatrami, organizacje kulturalne i uczelnie wyższe pozwoliła na zacieśnienie więzi między teatrem a lokalną społecznością, a także umocnienie roli Teatru Śląskiego jako kluczowego ośrodka promowania kultury województwa śląskiego.
W ostatnich latach, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, pod przewodnictwem dyrektora Zofii Stafiej (od 2020), dąży do dalszego rozwoju, innowacji oraz nawiązania do nowoczesnych tendencji w teatrze, pozostając jednocześnie wiernym swoim korzeniom i bogatej historii. Stafiej wprowadziła program edukacyjny dla młodych widzów, mający na celu kształtowanie przyszłych pokoleń miłośników teatru, a także program wsparcia dla twórców niezależnych i eksperymentalnych, dając im przestrzeń do wyrażania swojej wizji teatru i kształtowania współczesnej sceny dramatycznej.
Dziś Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach to miejsce, w którym spotykają się różne pokolenia i kultury, a także różne formy teatralne – od tradycyjnych, klasycznych przedstawień, po awangardowe eksperymenty, czy projekty społeczno-edukacyjne. Jako jeden z najważniejszych teatrów w Polsce, Teatr Śląski dąży do bycia otwartym i przyjaznym miejscem dla twórców, widzów i partnerów, gdzie wartości artystyczne i edukacyjne idą w parze z poszanowaniem różnorodności i otwartością na świat.
